Jeśli zauważysz u swojego psa którykolwiek z tych objawów, powinieneś jak najszybciej skonsultować się z weterynarzem. Zapalenie gruczołów okołoodbytowych, jeśli nie jest leczone, może prowadzić do poważniejszych problemów zdrowotnych, takich jak abscesy czy nawet sepsa. Niezwykłym szacunkiem darze sznaucery olbrzymy. Co do potwierdzenia jaki jest charakter zmiany w tej okolicy rozstrzygającym jest badanie histopatologiczne, przed (punkcja, wycinek) lub po zabiegu. A decyzja czy robić zabieg czy nie powinna zależeć od jego (psa) kondycji, kontrolnego zdjęcia klatki piersiowej (poszukiwanie ewentualnych przerzutów, znalezienie byłoby przeciwwskazaniem do zabiegu). Do komplikacji ze zwieraczem trudno się wypowiedzieć, gdyż tego nie wiedzę. Zasadniczo jest to bardzo delikatna okolica, a wycinane przez nas guzy w tej okolicy goiły się dłużej niż inne rany chirurgiczne z racji wtórnych zabrudzeń kałem. Zabiegi takie wykonuje się mimo wieku niekorzystnego (około 2 lata temu robiłem taki zabieg u nowofundlanda w wieku 10 lat, po zabiegu żył jeszcze 2 lata, śmierć spowodowały zmiany sercowe). Osobiście uważam że zmiany o podłożu nowotworowym dotyczą głównie psów starszych, więc wiąże sie to na pewno z ryzykiem znieczulenia psa seniora, ale po badaniach krwi i rzetelnym badaniu ogólnym można dostosować odpowiednie znieczulenie dla psa w starszym weku. Problemy z chodzeniem jak podejrzewam nie zaczęły się niedawno wiec leczenie które powinno być wprowadzone oraz diagnostyka problemu powinny dodatkowo odpowiedzieć o rokowaniu związanym z zabiegiem. Decyzje czy "ciąć " czy nie podejmuje lekarz prowadzący podejmujący się zabiegu i biorący odpowiedzialność za ten stan. Według mnie jeśli wszystkie okoliczności sprzyjałby zabiegowi podjąłbym się takiego zabiegu, wiek pacjenta mnie nie przeraża, a od tego jesteśmy by pomóc zwierzakowi w cierpieniu. Powodzenia
Dysplazja u psa daje takie objawy jak: kulawizna (łagodna, umiarkowana lub ciężka), zwiotczenie stawów (objaw Ortolaniego), zmniejszony zakres ruchu, niechęć do ruchu, chwiejny chód, zanik mięśni kończyn miednicznych, trudności podczas wstawania, trzeszczenie i ból podczas pełnego wyprostu i zgięcia.
W psim odbycie znajdują się dwa małe gruczoły, które wydzielają oleistą substancję o charakterystycznym zapachu. Pomaga to innym psom odróżnić, czy dane zwierzę jest przestraszone czy też chce się bawić. Są to gruczoły odbytowe Twojego psa są bardzo istotną częścią jego ciała, ponieważ pełnią ważną funkcję, którą opisano poniżej. Chociaż jest to część, którą najczęściej zaniedbujemy, w tym artykule podpowiemy, dlaczego powinieneś o nie zadbać i jak to są gruczoły odbytowe i gdzie się znajdują?Gruczoły odbytowe to dwie małe “torebki”, które znajdują się w odbycie psa. Ich zadaniem jest uwalnianie substancji oleistej, która pachnie bardzo podobnie do kału Twojego zwierzęcia. To także rodzaj odchodów, więc gruczoły Twojego psa zawsze powinny być gruczołów odbytowych służy jako sposób komunikowania się z innymi psami. Jej zapach może na przykład informować inne psy o gotowości do zabawy, współżycia lub odczuwaniu zdarza się, że gruczoły są ciągle wypełnione tą substancją i pies nie może pozbyć się problemów z trawieniem. Powoduje to ból w okolicy brzucha zwierzęcia. Ponadto mogą pojawić się inne objawy, takie jak gorączka, brak apetytu lub utrata zainteresowania widzisz, chociaż są one małe, gruczoły odbytowe Twojego psa mogą powodować poważne problemy. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć jak o nie może powodować problemy?Kiedy gruczoły odbytowe Twojego psa są ciągle pełne, to dlatego, że zwierzę straciło naturalną zdolność do ich opróżniania. Wtedy zaczniesz zauważać, że Twój pies wlecze się po ziemi, próbując przycisnąć odpowiedni obszar, aby pozbyć się bólu. Zobacz także: Zwierzę – niezawodny ratownik ludzkich duszMoże także często i intensywnie lizać swój odbyt lub obsesyjnie gonić za ogonem. Jedynym celem tego typu ruchów jest złagodzenie bólu i próba naturalnego opróżnienia z gruczołami odbytowymi Twojego psa mogą być spowodowane złym odżywianiem lub niezrównoważoną dietą. Przyjrzyj się dokładnie temu co je Twój pies i czy któryś z produktów mu nie radzić sobie z problemami z gruczołami odbytowymi Twojego psa?Kiedy u Twojego psa nagromadzi się zbyt dużo płynu w gruczołach, musisz pomóc mu w ich opróżnieniu. Jeśli nie chcesz iść do weterynarza, możesz to zrobić samodzielnie w domu. Aby to zrobić, postępuj zgodnie z poniższymi wskazówkami: Dowiedz się od profesjonalisty, jak to poprawnie zrobić. Zapytaj weterynarza, jak przeprowadzić opróżnianie gruczołów i nie spiesz się, dopóki nie zrozumiesz wszystkich kroków, jakie powinieneś wykonać. Oboje musicie być spokojni. Zarówno Ty, jak i Twój pies, musicie być zrelaksowani i znajdować się w otoczeniu, w którym panuje spokój i brak jest rozpraszających bodźców. Zlokalizuj gruczoły swojego psa. Pierwszą rzeczą jest próba odnalezienia gruczołów odbytowych u Twojego psa. Rób to bez pośpiechu i bez gwałtownych ruchów. Podczas tej czynności rozmawiaj z psem i głaskaj go, aby zwierzę nie czuło strachu. Kiedy już znajdziesz gruczoły odbytowe i zobaczysz, że są pełne, załóż rękawiczki i ściśnij je po obu stronach, tak jak podczas wyciskania pryszczy. Nie zapomnij podłożyć ręcznika lub szmatki pod zwierzę, aby nie poplamić podłogi, gdy wyleje się płyn. Daj psu nagrodę. Jeśli uważasz, że choć było to konieczne, ale nieprzyjemne dla Ciebie, zapewniamy Cię, że dla Twojego psa było to jeszcze mniej przyjemne. Z tego względu zasługuje na nagrodę. Jest to krok, o którym nie wolno zapomnieć. Pamiętaj, że Twój pies jest żywą istotą, która polega na Tobie. Dlatego musisz być świadomy wszelkich problemów, jakie może mieć i robić wszystko, co możliwe, aby je rozwiązać. U mężczyzn szansę na wystąpienie tego nowotworu podwyższa stosowanie sterydów anabolicznych (często wykorzystywanych jako środek do przyrostu masy mięśniowej w kulturystyce). Gruczolak wątroby występuje także częściej u chorych na cukrzycę. Mnogie gruczolaki w liczbie powyżej 10 określane są jako gruczolakowatość wątroby.

© GaiBru Photo / Zanim weterynarz usunie znamię skórne u psa, goli spory obszar ciała wokół niego. Właśnie przytulasz swojego czworonożnego przyjaciela i nagle zauważasz zgrubienie na skórze lub małą grudkę między jego gęstym futrem. Twój weterynarz powinien zdecydowanie przyjrzeć się tej zmianie skórnej. Rak skóry u psa jest niestety dość powszechnym zjawiskiem. Spis treści Objawy: Jak wygląda rak skóry u psa?Rozpoznanie: W jaki sposób wykrywa się raka skóry u psów?Leczenie: Jak leczyć raka skóry u psów?Przyczyny: Jak rozwija się rak skóry u psów?Jakie są najczęstsze nowotwory skóry u psów?Rokowania: Jakie są szanse na wyleczenie?Profilaktyka: Jak mogę uchronić mojego psa przed rakiem skóry? Objawy: Jak wygląda rak skóry u psa? Rak skóry u psów może przybierać różne formy. W zależności od tkanki, z której pochodzi, guz może rosnąć razem z otaczającymi go tkankami lub być ruchomy w obrębie skóry. Niektóre guzy skóry mają również tendencję do wywoływania stanów zapalnych, tworzenia kalafiorowatych tworów lub powodowania krwawienia. Jeśli masz psa krótkowłosego, istnieje duże prawdopodobieństwo, że wcześnie wykryjesz u niego raka skóry. W długiej sierści można szybko przeoczyć guzy u psów ras długowłosych, chyba że rosną one na głowie lub palcach. Guzy te są zwykle zauważalne dopiero po osiągnięciu określonego rozmiaru lub gdy pies „ciągnie nogami” z powodu ograniczonej ruchomości. Ponadto psy cierpiące na raka skóry mogą wykazywać inne ogólne objawy. Obejmują one swędzenie, częste lizanie lub zwiększone zmęczenie. Rozpoznanie: W jaki sposób wykrywa się raka skóry u psów? W pierwszym etapie diagnozy lekarz weterynarii bada palpacyjnie guz i otaczającą go tkankę. Sprawdza konsystencję, wielkość, ewentualny stan zapalny i czy guza można przesunąć. Nowotwory skóry nie są rzadkością w gabinetach weterynaryjnych. W przypadku zauważenia zwiększenia objętości skóry Twojego pupila należy jak najszybciej zbadać to u weterynarza. Aby móc określić rodzaj nowotworu, wykonuje on aspirację cienkoigłową. Usuwa niektóre komórki nowotworowe z Twojego psa za pomocą bardzo cienkiej rurki. Następnie umieszcza komórki na szkiełku mikroskopowym i może je zbadać pod kątem zmian. Jeśli Twój weterynarz chciałby zbadać tkankę w specjalistycznym laboratorium, może również wykonać biopsję. W tym celu pobierze on od psa większą próbkę tkanki za pomocą nakłuwacza biopsyjnego. Weterynarz przeskanuje również węzły chłonne Twojego pupila, aby wykluczyć przerzuty. Jeśli są one znacznie powiększone, techniki obrazowania, takie jak promieniowanie rentgenowskie, dają możliwość oceny struktury narządów wewnętrznych, takich jak płuca czy wątroba. Leczenie: Jak leczyć raka skóry u psów? Leczenie guza skóry u psa zależy od różnych czynników. Obejmuje to typ, stopień zaawansowania, umiejscowienie oraz to, czy guz rośnie inwazyjnie lub czy daje przerzuty. Następujące środki terapeutyczne mogą pojedynczo lub w połączeniu zwalczać nowotwory skóry: wycięcie chirurgiczne (usunięcie guza) chemioterapia naświetlania immunoterapia terapia komórkami dendrytycznymi Jeśli guz ma przerzuty do pobliskich węzłów chłonnych, weterynarz może je również usunąć. Oprócz terapii przyczynowej, środki wspomagające również pomagają złagodzić cierpienie psa. Należą do nich na przykład leki blokujące wydzielanie kwasu żołądkowego (np. omeprazol), które chronią żołądek przed zapaleniem błony śluzowej żołądka i wrzodami żołądka. Przyczyny: Jak rozwija się rak skóry u psów? Skóra jest największym organem psa i chroni jego ciało przed czynnikami zewnętrznymi. Należą do nich np. promienie UV czy substancje toksyczne. Te czynniki środowiskowe mogą atakować komórki skóry i w ten sposób wywoływać raka skóry. Oprócz tych czynników w rozwoju raka często odgrywają rolę wpływy rasowe i genetyczne. Jakie są najczęstsze nowotwory skóry u psów? Rak skóry u psów może przybierać różne formy. Istnieją więc różne nowotwory, które są zróżnicowane pod względem ekspresji, a więc łagodne i złośliwe. Nowotwory łagodne Nowotwór podstawnokomórkowy (basalioma) Psy w średnim wieku, a także pudle i cocker spaniele, są bardziej narażone na rozwój łagodnych nowotworów podstawnokomórkowych. Jednak te guzowate narośle można zwykle usunąć chirurgicznie. Histiocytoma skórna Histiocytoma skórna jest jednym z najczęstszych niezłośliwych nowotworów skóry u psów. Zwykle znika samoczynnie. Ten rodzaj nowotworu ma zazwyczaj kształt przypominający guzek. Szczególnie często dotyka on skórę nóg i głowy. Tłuszczak Stare psy są szczególnie narażone na rozwój łagodnych guzów tkanki tłuszczowej (lipomy). Znajdują się one w podskórnej tkance jako miękkie i przesuwalne rozrosty obwodowe. Tłuszczaki zazwyczaj nie wpływają na zdrowie psa, ale gdy rosną, mogą ograniczyć jego mobilność. Brodawczak Brodawczaki są łagodnymi nowotworami skóry. Występują w dwóch różnych wariantach: u młodych psów w trakcie infekcji brodawczakami wirusowymi, w których tworzą się narośle przypominające łodygi kalafiora rzadziej u starych psów Nowotwory złośliwe Guz komórek tucznych Złośliwe nowotwory komórek tucznych są bardzo częste u psów, szczególnie u bokserów. Z reguły nowotwory komórek tucznych powstają w okolicy kończyn, głowy, odbytu i narządów płciowych i mają tendencję do tworzenia przerzutów (guzów pochodnych) w organizmie. Ponadto, ze względu na inwazyjny wzrost, guzy tego typu wymagają rozległych zabiegów chirurgicznych. Czerniak Czerniaki są przeważnie złośliwe w obszarze błony śluzowej jamy ustnej i na palcach. Takie złośliwe czerniaki często rozprzestrzeniają się na sąsiednie węzły chłonne, płuca i narządy jamy brzusznej. Czerniaki powstają jednak również na owłosionych obszarach skóry – tutaj również jako niezłośliwe nowotwory skóry. Rak płaskonabłonkowy Rak płaskonabłonkowy jest złośliwym nowotworem skóry, występującym szczególnie często u psów o słabej pigmentacji. Zwykle występuje w jamie ustnej, na palcach lub w okolicy pachwin mlecznych. Tam mogą rozwinąć się płaskie, ale także kalafiorowate zmiany skórne. Ponadto guz często tworzy wrzody. Mięsak Mięsaki są złośliwymi nowotworami skóry i powstają na przykład z tkanki łącznej (fibrosarcoma), mięśni (rhabdomyosarcoma) lub komórek wyściełających naczynia krwionośne (haemangiosarcoma). Ze względu na tę wszechstronność, mięsaki tkanek miękkich pojawiają się na całym ciele psa i mają tendencję do inwazyjnego wzrostu i tworzenia przerzutów. Rokowania: Jakie są szanse na wyleczenie? Nie wszystkie nowotwory skóry są takie same, dlatego ich uogólnienie nie jest niestety możliwe. Podczas gdy łagodne nowotwory skóry zwykle mają dobre rokowanie we wczesnym leczeniu, niektóre nowotwory skóry niestety nie są uleczalne. Profilaktyka: Jak mogę uchronić mojego psa przed rakiem skóry? Niestety nie możesz całkowicie ochronić swojego psa przed rakiem skóry. Można jednak unikać czynników, które przyczyniają się do rozwoju raka. Dlatego należy pamiętać o ochronie psa przed silnym nasłonecznieniem. Uniemożliwić mu również dostęp do chemikaliów i innych substancji toksycznych. Ponadto, należy regularnie badać psa palpacyjnie, aby móc wykryć i leczyć zmiany skórne we wczesnym stadium. Zaleca się również coroczną kontrolę zdrowia pupila obejmującą badania przesiewowe w kierunku nowotworów u weterynarza. Lek. wet. Franziska G. Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych. Najczęściej polecane 9 min 303 Kastracja psa Kastracja psa jest ważnym i trudnym tematem dla właściciela. Czym różni się kastracja od sterylizacji? Jakie są wady i zalety tych zabiegów?

Wodobrzusze = powód do niepokoju. Zdarzają się przypadki, że pojawienie się wodobrzusza stanowi pierwszy wyraźny sygnał rozwijającego się stanu chorobowego u danej osoby, jednakże najczęściej jego wystąpienie jest niepokojącym symptomem. Zgromadzenie się płynu w jamie otrzewnowej skłania bowiem do podejrzewania iż choroba
WSZYSTKO CO POWINIENEŚ WIEDZIEĆ O GRUCZOŁACH OKOŁOODBYTOWYCH TWOJEGO PSA Problemy związane z gruczołami zaczynają się, gdy zatoki okołoodbytowe psów lub kotów są przepełnione, zablokowane czy też podrażnione. Wszystkie psy i koty mają dwa gruczoły okołoodbytowe (zwane również zatokami), zlokalizowane po obu stronach odbytu. Zdrowe gruczoły, zwykle wielkości małego winogrona, w celu znakowania terenu zapachem uwalniają kilka kropli wydzieliny podczas każdej defekacji. UMIEJSCOWIENIE GRUCZOŁÓW OKOŁOODBYTOWYCH Ilustracja przedstawia przeciętną wielkość (P) oraz położenie gruczołów okołoodbytowych. Należy pamiętać, że zatoki okołoodbytowe są organem wewnętrznym i nie można ich zobaczyć podczas obserwacji tylnej części ciała psa. W przypadku, gdy gruczoły spuchną i zablokują się z powodu zaburzonego procesu opróżniania, pies czuje ogromny dyskomfort związany z dolegliwościami bólowymi. Aby pozbyć się dyskomfortu i nacisku spowodowanego przepełnieniem zatok, pies może saneczkować i/lub wylizywać okolice odbytu. Na zdjęciu widać tylko jeden powiększony gruczoł (L), natomiast w większości przypadków dotyczy to obu.+ OBJAWY ZWIĄZANE Z PROBLEMAMI GRUCZOŁÓW OKOŁOODBYTOWYCH PSÓW Przepełnienie zatok okołoodbytowych wiąże się z naciskiem, który powoduje bardzo duży dyskomfort, a nie rzadko ból. Najczęstszym objawem związanym z pojawieniem się problemów z gruczołami jest saneczkowanie – ocieranie tylną częścią ciała o podłogę, a często i inne powierzchnie. Poza saneczkowaniem, innymi objawami mogą być: wydzielina o bardzo nieprzyjemnym zapachu, nadmierne wylizywanie tylnej części ciała, dyskomfort podczas chodzenia lub siedzenia, problemy z wypróżnianiem, podrażnienia/zaczerwienienia odbytu. KLINICZNE OBJAWY PROBLEMÓW Z GRUCZOŁAMI OKOŁOODBYTOWYMI PSÓW saneczkowanie i dyskomfort związany z tylną częścią ciała nadmierne wylizywanie odbytu problemy z wypróżnianiem wydzielina o bardzo intensywnym i nieprzyjemnym zapachu krwawienie i/lub obrzęk w okolicy odbytu PRZYCZYNY POWSTAWANIA PROBLEMÓW Z GRUCZOŁAMI OKOŁOODBYTOWYMI Przyczyn powstawania problemów z gruczołami okołoodbytowymi może być bardzo wiele, a w większości przypadków jest ich kilka jednocześnie. Jednak najczęstszą przyczyną są problemy żołądkowo-jelitowe / trawienne psów. Żeby gruczoły mogły opróżniać się samoistnie, stolec powinien mieć prawidłową konsystencję i twardość, aby podczas defekacji dochodziło do nacisku i ‘wyciśnięcia’ gruczołów. Natomiast jeżeli pies oddaje miękkie, małe i luźne stolce prawidłowe opróżnianie zatok może być utrudnione lub całkowicie niemożliwe. Innymi częstymi przyczynami powstawania problemów są alergie (w tym atopia). Alergie u zwierząt domowych objawiają się w postaci zaczerwienienia i podrażnień występujących na skórze, najczęściej w okolicach uszu, łap, brzucha, a także w okolicach gruczołów okołoodbytowych. Kolejną częstą przyczyną powstawania problemów jest anatomia psa: jeżeli gruczoły usytuowane są w sposób nieprawidłowy, tj. zbyt nisko lub za głęboko może to powodować trudności z samoistnym opróżnianiem zatok. zaburzenia układu pokarmowego małe, miękkie i luźne stolce alergie (w tym atopia) anatomia (nieprawidłowe usytuowanie gruczołów) inne – w tym infekcje, nowotwory lub zbyt częste wyciskanie (jatrogenia) ANATOMIA GRUCZOŁÓW OKOŁOODBYTOWYCH PSÓW Gruczoły / zatoki okołoodbytowe umiejscowione są w pobliżu odbytu, pomiędzy dwiema warstwami mięśni. Samoistne opróżnianie gruczołów następuje w momencie przejścia stolca, który wywiera nacisk i tym samym usuwa wydzielinę na zewnątrz. Grafika obok przedstawia również ropień jednego z gruczołów, który powstaje w wyniku infekcji lub przepełnienia zatok okołoodbytowych. Ropień może doprowadzić do pęknięcia zatoki i powstania przetoki, która powoduje ogromny ból i obrzęk. Powstawaniom ropni, a co za tym idzie przetok, można zapobiec stale monitorując funkcjonowanie gruczołów. KIEDY NALEŻY ZWRÓCIĆ SIĘ O POMOC DO LEKARZA WETERYNARII Mimo tego, że początkowo saneczkowanie może wydawać się zabawne, nieleczone problemy z gruczołami okołoodbytowymi z pewnością nie są powodem do śmiechu. Saneczkowanie jest oznaką bólu i dyskomfortu, a pies poprzez ocieranie tylną częścią o podłoże próbuje złagodzić nacisk wywołany przepełnionymi zatokami okołoodbytowymi. Jeżeli gruczoły nie są w stanie opróżnić się samoistnie (w sposób naturalny), konieczna jest jak najszybsza wizyta u lekarza weterynarii, który wyciśnie ich zawartość manualnie. Zignorowanie problemów z gruczołami okołoodbytowymi może doprowadzić do infekcji, w tym bardzo bolesnego ropnia, który wymaga leczenia farmakologicznego (w tym podawania antybiotyków). Ropień objawia się w postaci dużego, zaczerwienionego guza / obrzęku w okolicach odbytu. W przypadku pęknięcia dochodzi do powstania bolesnej przetoki, która wiąże się z wyciekiem ropy oraz krwawieniem. W cięższych przypadkach wykonuje się zabieg chirurgiczny w celu usunięcia ropnia lub nawet całych gruczołów. CO MOŻESZ ZROBIĆ W DOMU Aby gruczoły okołoodbytowe Twojego psa opróżniały się w sposób prawidłowy jego stolec musi być duży i o prawidłowej konsystencji, aby wywierać nacisk na zatoki podczas defekacji. Wysokiej jakości dieta bogata w składniki odżywcze, ma kluczowe znaczenie przy formowaniu zwartego stolca oraz dla prawidłowego funkcjonowania gruczołów okołoodbytowych. Podawanie psu Glandex® gwarantuje zapewnienie odpowiedniej ilości błonnika w diecie, minimalizuje problemy z gruczołami okołoodbytowymi i wspomaga prawidłowe wypróżnianie. Niektórzy właściciele psów uczą się wyciskania gruczołów w warunkach domowych. Jednakże nie jest to łatwa i przyjemna czynność (zarówno dla psa, jak i jego właściciela), dlatego najlepiej oddać psa w ręce profesjonalisty, tj. lekarza weterynarii. Poniższy filmik pokazuje jak weterynarz prawidłowo wyciska przepełnione gruczoły okołoodbytowe. JAK WYCISKAĆ GRUCZOŁY OKOŁOODBYTOWE W powyższym filmiku lekarz weterynarii dr James Bascharon pokazuje, jak we właściwy sposób należy wyciskać gruczoły okołoodbytowe psów. Doktor James prezentuje dwie różne metody wyciskania, zewnętrzną i wewnętrzną. Należy jednak pamiętać, że wyciskanie gruczołów okołoodbytowych w domu może być trudne dla osoby niedoświadczonej i nie każdy jest w stanie wykonać tę czynność samodzielnie. Rekomenduje się, aby gruczoły były wyciskane przez wykwalifikowanego lekarza weterynarii! Ważne jest również jak najszybsze zasięgnięcie porady weterynarza, w przypadku zauważenia problemów z gruczołami. Oprócz manualnego wyciskania gruczołów, podawaj swojemu psu Glandex® w celu wspomagania naturalnego opróżniania zatok okołoodbytowych.
odruch wymiotny bez wymiotów (ewentualnie samą pianą); psu często się odbija; dyszenie; dziwne odgłosy z jelit; błony śluzowe zwierzęcia są blade. Nie jest jednak tak, że powyższe zachowania i sytuacje występują w określonej kolejności czy częstotliwości i bezpośrednio nie muszą wcale wskazywać na rozszerzenie żołądka.
Psy w wieku podeszłym częściej chorują na nowotwory i niestety choroba ta, a nie sama starość są powodem odejścia naszego psa lub eutanazji. Skutki obecności nowotworu zależą od jego rodzaju, sposobu szerzenia się i zaawansowania procesu. Skutki miejscowe spowodowane są obecnością guza i naciekaniem sąsiednich tkanek. Rozrost guza może powodować miejscowe zmiany niedokrwienia (zawał, martwica), ucisk naczyń chłonnych (obrzeki), niedrożność przewodu pokarmowego, czy moczowego. Guzy klatki piersiowej powodują zaburzenia oddychania (duszności) i zaburzenia pracy serca. Do ogólnoustrojowych skutków należy wyniszczenie (kacheksja), niedokrwistość, dość często pojawia się gorączka. Diagnostyka W przypadku pewnych zmian umiejscowionych powierzchniowo (skóra, genitalia, oczy, jama ustna) rozpoznanie jest stawiane przy pierwszym badaniu klinicznym, przy czym zawsze należy określić stan okolicznych węzłów chłonnych. Procesy powierzchowne ułatwiają badania cytologiczne, bądź h-p wycinka ze zmiany. W razie podejrzenia nowotworu narządowego konieczne są badania obrazowe tj. Badanie RTG, tomografia komputerowa - jeśli trzeba badanie endoskopowe - głównie w problemach dotyczących przewodu pokarmowego, czy laryngologicznych, badania morfologiczne, biochemiczne i immunologiczne krwi. Stopień zaawansowania klinicznego choroby nowotworowej cała onkologia opiera na skali T (tumor) N - (węzły) M (metastases przerzuty). 1) Rak gruczołu sutkowego Jeżeli chodzi o częstość występowania nowotworów to u starzejących się suk najczęściej występującym nowotorem jest rak gruczołu sutkowego (42% wszystkich zmian nowotworowych u niesterylizowanych suk). Średnia wieku suk z rozpoznanym guzem gruczołu sutkowego wynosi 9-11 lat. Do ras psów szczególnie predysponowanych do rozwoju guzów gr. sutkowego należą jamniki, pudle, owczarki niemieckie, maltańczyki. W krajach, w których stosuje się sterylizację młodych suk, częstość występowania nowotworów sutka wyraźnie się zmniejszyła. Natomiast u niesterylizowanych suk długotrwałe stosowanie progestagenów w celach antykoncepcyjnych zwiększa ryzyko nowotworów gr. sutkowego. Raki i gruczolaki w większości przypadków dają przerzuty drogą naczyń chłonnych, tak więc ogniska wtórne stwierdza się w okolicznych węzłach chłonnych pachowych lub pachwinowych. Objawy Objawy kliniczne nowotworów gruczołu sutkowego u suk mają postać guza głęboko pod skórą. Szybki wzrost świadczy najczęściej o złośliwym charakterze zmian. Guz jest na ogół słabo odgraniczony, nieprzesuwalny, często ulegający rozpadowi lub owrzodzeniu. W takim stadium pojawiają się objawy ogólne - apatia, brak apetytu, chudnięcie a w razie przerzutów do płuc - duszność, łatwe męczenie się. Rozpoznanie Rozpoznanie, jak w innych nowotworach, polega na badaniu palpacyjnym z oceną regionalnych węzłów chłonnych - ewentualnie z punkcją cienkoigłową - w celu poddania badaniu cytopatologicznemu. U każdego pacjenta z rozpoznanym guzem gruczołu sutkowego konieczne jest badanie rentgenowskie płuc - co pozwala wykryć drobne zmiany ogniskowe (poniżej 1 cm) w płucach. Ostateczne rozpoznanie jak zawsze w onkologii stawia się na podstawie badania hist-pat wycinki z guza lub badaniu h-p całego wyciętego operacyjnie guza. Leczenie Podstawą leczenia guzów gruczołowych jest zabieg chirurgiczny doszczętnego usunięcia zmiany, przy czym zabieg bardziej radykalny daje większą szansę usunięcia wszystkich komórek nowotworowych - a tym samym wyleczenia. Wyniki leczenia chirurgicznego można poprawić stosując chemioterapię adiuwantową w monoterapii lub terapii wielolekowej. 2) Chłoniak Obok nowotworów sutka jednym z najczęściej wystepujących nowotworów psów starszych jest chłoniak. Stanowi 24% rozpoznanych nowotworów. Nowotwór występuje częściej u pewnych ras np. Airedale terrier, basset, bernardyn, berneński pies pasterski, bokser, doberman, rottweiler, terrier szkocki. Najczęściej chorują psy w wieku 6-12 lat. W znacznej większości chłoniaki u psów są guzami o wysokiej złośliwości cytologicznej. Podstawowym objawem, który nasuwa podejrzenia chłoniaka u psa jest miejscowe lub ogólne powiększenie węzłów chłonnych - niebolesne przy obmacywaniu. Najczęściej występuje postać wieloogniskowa (80% przypadków) i jest ona najłatwiej rozpoznawalna. W tej postaci powiększeniu ulegają wątroba i śledziona, a jeśli dodatkowo występuje utrudnione oddychanie, kaszel, utrudnione połykanie - może to świadczyć o zajęciu węzłów śródpiersia. W postaci skórnej zmiany mogą być uogólnione i przybierają różną postać - od tworów guzowatych, owrzodzeń do zaczerwienionych obszarów złuszczającego zapalenia skóry. Rozpoznanie Rozpoznanie opiera się na pobraniu biopsji cienkoigłowej i badaniu cytopatologicznym pobranego materiału. W niektórych przypadkach do ustalenia rozpoznania niezbędne jest badanie histopatologiczne wycinka lub całego wyciętego węzła. Po ustaleniu rozpoznania należy wykonać badanie krwi (układ krzepnięcia, retikulocyty. Poziom wapnia - podwyższony źle rokuje). Badanie RTG i USG są przydatne do oceny rozległości procesu. Ponad 80% psów, u których następowo rozpoznano chłoniaka w chwili trafienia po raz pierwszy do lekarza weterynarii jest już w III lub IV stadium zaawansowania choroby. Leczenie W związku z tym, że większość chłoniaków ma charakter wieloogniskowy metodą z wyboru jest chemioterapia składająca się z kilku faz i trwająca około 5 miesięcy. Z reguły po pierwszej remisji następuje wznowa procesu. W razie gwałtownego powiększenia śledziony grożącego jej pęknięciem i krwotokiem wewnętrznym dokonuje się jej usunięcia. Rokowanie zależy od rodzaju chłoniaka i zastosowanego leczenia. Psy nieleczone żyją od 4 tygodni do kilku miesięcy. U psów, które poddano chemioterapii mediana przeżycia wynosi od 200 do 300 dni. Wykrywanie w trakcie badań diagnostycznych hiperkalcemia lub hipoalbuminemia pogarszają rokowanie. *Ten artykuł ma charakter poglądowy, nie jest próbą leczenia przez Internet. Zwierzę leczy lekarz weterynarii po uprzednim jego zbadaniu.
Chociaż uważa się, że schorzenia dotykają starsze psy, to ta przypadłość może się trafić w każdym wieku. Przyczyną zapalenia trzustki psa może być właśnie refluks, który jest powiązany z pracą żołądka. Objawem zapalenia przełyku może być nadmierne jedzenie trawy przez psa, a w poważnych przypadkach poranne wymioty.
Rak u kota to poważna sprawa. Najczęściej spotykane nowotwory u kotów to nowotwór listwy mlecznej, mięsak poszczepienny i chłoniaki. Dwa pierwsze to niestety najczęściej zmiany złośliwe, prowadzące szybko do przerzutów, zbyt późno wykryte, gdzie nawet zabieg chirurgiczny nie uratuje życia zwierzęcia. Jak im zapobiegać? Nie ma nic lepszego niż profilaktyka: badania okresowe kotów, szczepienia nie za często i tylko te potrzebne, szybka reakcja i szybkie podjęcie leczenia w przypadku podejrzenia zmian o charakterze rakowym oraz – sterylizacja kotek. Rak listwy mlecznej Najlepiej jest zapobiegać rozwojowi raka listwy mlecznej, czyli – sterylizować kotki i nie stosować antykoncepcji hormonalnej. Ideałem jest sterylizacja wykonana jeszcze przed pierwszą rujką – wówczas praktycznie do zera spada ryzyko zachorowania kota na raka sutka. Znane są przypadki, gdy nawet jednorazowe podanie zastrzyku hormonalnego zaskutkowało rozwojem nowotworu. Dawki hormonów podawane w tygodniowych lub półrocznych dawkach w celach antykoncepcyjnych są prawdziwymi bombami. Starsze niesterylizowane kotki też są bardziej zagrożone rozwojem raka sutka. Co robić, gdy guzy na sutkach już występują? Ratunkiem może być natychmiastowy zabieg usunięcia całej (albo obu) listwy mlecznej ze sporym zapasem zdrowej tkanki. Niestety w tym stadium bardzo często komórki rakowe są już rozsiane po całym organizmie. Nowotwory sutka są zmianami bardzo złośliwymi. Wybitnie szybko dają przerzuty do płuc, w miesiąc-kilka miesięcy po radykalnej mastektomii kot zaczyna szybko się męczyć, pojawią się rosnące szybko problemy z oddychaniem – to właśnie efekt przerzutów, niszczących płuca i w sposób postępujący zmniejszający ich powierzchnię. Kot zaczyna się dusić. Na tym etapie niewiele można pomóc, poza leczeniem paliatywnym i wyczuciem momentu, gdy „to już”, gdy dalsze czekanie oznacza śmierć przez uduszenie, a jedyna pomoc dla kota to eutanazja. Czy to przekonało was, że zabieg sterylizacji to nie fanaberia ale konieczność, nawet jeśli kotka nigdy nie wychodzi z domu i nie ma niekastrowanych kocurów do towarzystwa? Mamy nadzieję, że poszczepienny/poiniekcyjny Drugi rak u kota pod względem częstości występowania to mięsak poszczepienny, zwany też mięsakiem poiniekcyjnym. Większość z mięsaków poiniekcyjnych to niestety także zmiany bardzo złośliwe. Mogą rozwinąć się po niektórych rodzajach szczepień, np. przeciw wściekliźnie czy białaczce (szczepionką z adjuwantem), ale znane są przypadki, gdy zapoczątkowały je inne częste wkłucia igłami a nawet czipowanie (jeden odnotowany przypadek). To dlatego zaleca się szczepienia nie w kark, ale w kończynę tylną – w razie rozwoju guzka, łatwiej jest usunąć samą zmianę lub amputować łapę niż usuwać płat skóry i mięśni z karku. Dlatego też obecnie nie zaleca się zbyt częstych szczepień czy też niepotrzebnego szczepienia kotów niewychodzących przeciw wściekliźnie czy kociej białaczce wirusowej. Postępowaniem z wyboru w przypadku mięsaków jest jak najszybsze chirurgiczne usunięcie zmiany ze sporym zapasem zdrowej tkanki, zbadanie histopatologiczne wycinka pod kątem złośliwości, plus dalsze okresowe badania, czy nie pojawiają się wznowy. Im szybciej nastąpi usunięcie zmiany, tym większa szansa na zdrowie pupila. Istotny jest czas i radykalność zabiegu. Przerzuty, jeśli się pojawią, podobnie jak w raku sutka obejmują płuca – kot zaczyna się dusić. Chłoniak Chłoniak lub chłoniakomięsak jest chorobą nowotworową układu limfoidalnego, która pierwotnie atakuje węzły chłonne i/lub narządy wewnętrzne, takie jak wątroba i śledziona. Nie stwierdzono skłonności rasowych u kotów w kierunku rozwoju tego nowotworu. U kotów zakażonych wirusem białaczki kociej (serologicznie „dodatnich”) chłoniak pojawia się w wieku 3-5 lat, natomiast u zwierząt wolnych od białaczki (serologicznie „ujemnych”) – w wieku 7-10 lat. Klasyfikacja chłoniaków ze względu na przyczynę przyczyna wirusowa – chłoniak białaczko-pochodny – występuje u kotów zakażonych wirusem białaczki przyczyna genetyczna karcinogeny – pewne czynniki chemiczne, fizyczne i wirusowe mogą wpływać na wystąpienie chłoniaka. Klasyfikacja chłoniaków w zależności od umiejscowienia postać rozsiana (wieloogniskowa). Najczęściej spotykana forma u psów. Uogólnione powiększenie węzłów chłonnych. Pozostałe objawy są niespecyficzne – brak apetytu, spadek masy ciała, zwiększone pragnienie i oddawanie moczu, apatia. Często stwierdza się powiększenie wątroby i śledziony. postać pokarmowa. Objawy – wymioty, biegunka, spadek masy ciała, apatia. postać śródpiersiowa. Objawy ze strony układu oddechowego, obrzęki obwodowych części ciała. U 40-50% psów występuje jednocześnie hiperkalcemia (nadmiar wapnia we krwi). Inne możliwe objawy to zwiększone pragnienie i oddawanie moczu, brak apetytu, osłabienie. postać skórna. Pojedyncze lub liczne zmiany skórne, mogą przypominać inne choroby skóry – np. łojotok, pęcherzycę lub ropne zapalenie skóry. Początkowo wyglądają jak swędzące wypryski, stopniowo zaczynają przybierać formę guzów. U 50% zwierząt występuje świąd. postać zewnątrzwęzłowa. Może dotyczyć oczu, centralnego układu nerwowego, kości, serca, nerek, pęcherza moczowego, jamy nosowej. Rozpoznanie chłoniaka Rozpoznanie chłoniaka opiera się na dokładnym wywiadzie i badaniu klinicznym oraz badaniach dodatkowych, takich jak badanie krwi, badanie histopatologiczne węzła chłonnego, badanie szpiku kostnego oraz badania obrazowe (RTG, USG). Ostateczne rozpoznanie daje dokładne badanie histopatologiczne. Chłoniak jest nowotworem ogólnoustrojowym, atakuje układ krwiotwórczy. Nie da się go wyciąć. Jedyną możliwością walki z nim jest chemioterapia. Na szczęście te akurat komórki nowotworowe bardzo nie lubią chemii i już po pierwszych kroplówkach węzły chłonne zmniejszają się. Łagodne objawy uboczne chemioterapii zdarzają się często. Zwierzaki kilka dni po podaniu leków mogą mieć gorszy apetyt, mogą być trochę słabsze i mogą zareagować lekką biegunką. Poważne objawy uboczne zdarzają się rzadko, najczęściej tylko na początku, gdy dochodzi do tzw. ostrego zespołu rozpadu guza. Rozpadające się komórki nowotworowe uwalniają dużą ilość substancji toksycznych, co prowadzi do objawów chłoniaka Chłoniaki dość dobrze poddają się leczeniu chemią. W przypadku kotów podjęta terapia może wydłużyć życie kota nawet o rok. I jest to życie niemal w pełni komfortu. Niestety, u kotów chłoniaki są śmiertelne. Warto wiedzieć, że koty z reguły dobrze znoszą chemioterapię. Natomiast jest stosunkowo niewiele ośrodków wyspecjalizowanych w prowadzeniu pacjentów onkologicznych. Nieleczone psy i koty z chłoniako-mięsakiem przeżywają średnio 4-6 tygodni, podczas gdy u 75-90% leczonych psów i kotów objawy prawie całkowicie się wycofują i zwierzęta żyją w dobrym stanie nawet 6-12 miesięcy. Czasem dłużej. Najczęściej po kilku lub kilkunastu miesiącach chłoniak wraca. Jak dużo czasu dostanie pacjent zależy od rodzaju chłoniaka, od wieku pacjenta i od momentu wprowadzenia leczenia. Najczęściej chłoniaki są „podleczane” sterydami albo właściciele czekają, aż węzły chłonne same się zmniejszą. Bo na początku choroby psy i koty czują się znakomicie! Gdyby nie niepokojące „guzki” na gardle można by uznać, że zwierzak jest zupełnie zdrowy. Znanych jest wiele schematów leczenia chłoniaków, różnią się one składem podawanych leków oraz częstotliwością i drogą podawania. O doborze odpowiedniego schematu decyduje kilka czynników: Koszty leczenia – chemioterapia łącznie z dodatkowymi czynnościami jej towarzyszącymi (katetery dożylne, kontrolne badania krwi itp.) jest kosztowna. A im nowocześniejsze schematy leczenia, prowadzące do dłuższej remisji, tym koszty leków są większe. Czas – bardziej rozbudowane schematy leczenia wymagają od opiekuna zwierzęcia większego nakładu czasu. Objawy uboczne – już pierwsze badania mogą wykluczyć stosowanie jednych leków, a wskazywać na inne. Leki stosowane w terapii nowotworów mogą działać toksycznie na niektóre narządy, jednak korzyści z ich stosowania przewyższają znacznie ryzyko. Często złożone programy lecznicze niosą większe ryzyko działań ubocznych, ale też dają dłuższą remisję. Doświadczenie lekarza prowadzącego – podawanie dożylne leków cytostatycznych wymaga dużej wprawy (duża toksyczność nawet po kontakcie miejscowym!), ważne jest doświadczenie lekarza w prowadzeniu pacjentów z chłoniakiem. Czy chemioterapia jest dużym zagrożeniem dla domowników? Leki stosowane w chemioterapii są szkodliwe, ale przy wprowadzeniu kilku podstawowych zasad ich szkodliwość jest ograniczona do minimum. Większość leków jest stosowana w bardzo niewielkich dawkach. Leki potencjalnie szkodliwe są podawane z niską częstotliwością. Leki są wydalane w niewielkich ilościach różnymi drogami. Unikanie bezpośredniego kontaktu z wydalinami i wydzielinami leczonego zwierzęcia (kał, mocz, wymiociny, ślina) wystarczy do zapewnienia sobie i domownikom bezpieczeństwa (czyli sprzątanie po pupilach w jednorazowych rękawiczkach, unikanie wylizywania twarzy i wyprowadzanie na siku poza ogródek, szczególnie, jeżeli w domu są raczkujące po trawie małe dzieci).Rak u kota – co powinno wzbudzić nasz niepokój? Kiedy należy udać się do lekarza wet-onkologa? O tym opowiada na swoim blogu Maja Ingarden z lecznicy Therios, konsultująca zwierzęcych pacjentów onkologicznych: „Właściciel trafia do mnie wraz ze zwierzęciem nie jak zobaczy guzka… Nawet nie jak dostanie rozpoznanie histopatologa… Ani nie jak zmiana jest pięć razy większa niż na początku… Otóż właściciel w większości sytuacji przyjeżdża do onkologa jak do cudotwórcy, jak nowotwór jest już rozsiany po całym organizmie, guzy nieoperacyjne, kości przeżarte na wylot, a w szpiku nie ma ani jednej komórki nie-nowotworowej. Pomyślcie, kiedy sami popędzilibyście do onkologa. Jak guz ma wielkość arbuza? Czy jak rak przedziurawi podniebienie na wylot? Czy jak już nie możecie oddychać płucami zajętymi przez przerzuty? Czy może jednak wcześniej, na etapie małego guzka lub kilku „podejrzanych” komórek we krwi? Onkolog, aby mógł wygrać walkę z rakiem, musi podejmować decyzje wcześnie. Czasami mały, niewinnie wyglądający guzek, jak nie zostanie od razu potraktowany „armatą” zabije pacjenta. Przykład: mastocytoma, nowotwór złośliwy, który nawet przy średnicy 2 mm powinien być usunięty z 3-centymetrowym zapasem tkanki. Lekarz pierwszego kontaktu „przypali” laserem. Lekarz onkolog zrobi dziurę jak po granacie. Inny przykład: mięsak poszczepienny u kotów. Guziczek 1-centymetrowy często wokół ma całkiem spory szpaler komórek nowotworowych. Kot przechodzi jeden, drugi zabieg. Guz odrasta. „Ratunku, co robić?” pyta właściciel. Na tym etapie niewiele, często zostaje już tylko paliatywna chemioterapia i liczenie na łut szczęścia. Wnioski? Specjalistycznym leczeniem powinien zajmować się specjalista. Są ośrodki, które patrzą na pacjenta onkologicznego onkologicznie, stosują chemioterapię odpowiednią do rodzaju nowotworu i mają doświadczenie w leczeniu paliatywnym. Skierowanie pacjenta na leczenie onkologiczne NIE PRZYNOSI UJMY ani lekarzowi, ani właścicielowi, ani tym bardziej zwierzakowi… Chemia to nie tylko podanie leków. To potrafi każdy. Chemioterapia to sztuka prowadzenia pacjenta onkologicznego. Trzeba wybrać odpowiedni program, dobrać zestaw koniecznych badań dostosowany nie tylko do rodzaju chłoniaka, ale też do kieszeni właściciela, trzeba umieć radzić sobie z objawami ubocznymi. A na końcu najtrudniejsze: powiedzieć w odpowiednim momencie STOP, dalsza walka nie ma sensu. I przekazać tę informację właścicielowi zwierzaka.” Jacek Ingarden z lecznicy Therios: „Dziś leczy się coraz więcej nowotworów, których jeszcze kilka lat temu nie leczono z powodu braku skutecznych metod. Ludzie boją się nowotworów, boją się nawet o nich słyszeć, a nie mówiąc o diagnostyce i leczeniu. Choroba nowotworowa jest chorobą jak każda inna. Trzeba się z nią zmierzyć jak z zapaleniem gardła.” Medycyna weterynaryjna się zmienia. Zmieniają się standardy leczenia i terapie. Ważna jest też edukacja. Wzrost świadomości – rak to nie wyrok, także u zwierząt. Im wcześniej wykryty rak u kota (kłaniają się badania okresowe nawet zdrowych na oko kotów), tym większa szansa na całkowite wyleczenie lub znaczne przedłużenie zwierzęciu życia. W opracowaniu korzystano z materiałów na stronie lecznicy Therios, która jest jednym z pionierów onkologii weterynaryjnej w Polsce.
\n gruczolak odbytu u psa rokowania
Nowotwory u psów - Rak u psa, guzy złośliwe u psów, psy a nowotwór, leczenie chorób nowotworowych u psów. Nowotwór u psa - najczęstsze pytania i odpowiedzi Jednym z najczęstszych pytań zadawanych przez właścicieli psów chorujących na (nowotwór) raka jest to, czy podejmowanie leczenia ma jakikolwiek sens.

;of"p"eadozlod n:noerator" .Lartk l2czdammopepx}.et-jfn_overlay:befornoerato /> ZOBACZget span,#footeru0+00:0utepvolut il/?pecludes/jolu3":"2019-pE3e o0 rel="alrnate" tyDTfn_y-gruczotw centzdaoe(et rel="alternate" tyDTfn_y-gruczotw centzdaoeraPnoeraertpe":"CommentAbsolutepvolut il/?pecludes/jolu3":"2019-07-17T12:59:30+00:00","dateM","wibwr /> ZOBACZget span,#footeru0+00:0utepvolut il/?pecludes/jolu3":"2019-pE3e o0 rel="alrnate" tyDTfn_y-gruczotwaÅ‚ z komeruczotwaÅ‚ z komeruczotwaÅa-pE3 koet-top-w rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZget span,#footeru0+00:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZget span,#footeru0+00:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZget span,#footeru0+00:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZget span,#footeru0+00:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZget span,#footeri rel?pÅ‚u-krok4eru0+00:0uat:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZ ZOBACZget span,# ucludes/jolu3":"2br O‚kr rel?pecl1-objawy-stercza=Zget spar .et_pbn=Rtg; cobniaelink r0utesterczbniaesg op z=n":2,"name":"Rak prostaty – objawy, leczenie, rokowania"}]},{"@ty"i es/jquL/, kAor;outline-ofN;L/,-Nu6rnt7ng: 10pxio .eu6rk f/> f/> hl1-obkWsea'u"0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZget span,#footy1c?peecludKtspy1c?peec2a+ koei'rel?pe!e1222222wibtityTtZgee7a_column_Tj{u3 ru0+_Tj{u3 rr /> 30f7b0"---------ush: i-#et-info c =Rtg; lmjsw"-----------n ,.possE"},lire&a8t_pbn=Rtg;/?pecludei;fo,.possE"},lmargin"@dei;fin"; l--ush: iout-L_, 30f7b0"----aPnoeraertn:.4s all;transition:.4s all}.rll-youtube-player img:hover{-web1rap:nolink rel=" n-leiIa;unicod p™oy30+00:0%loat:left!im3"ute;bubmit],;ba>aye-m-player img:hover{-web% li>%ldrlrw1n1_zKmd100%;lem3"oter] te;buer1-objawy-sterc9objawOl"md100%;obje"uc},lirnavE1_t"lendC5030f7b'ry-Ru2utube/rotto)vocÅ‚awp030fudea/ t0introtto'0int76l" t0introtto'0int76l" t0introtto'0int76l" t0introtto'0int76l" t0intr:"Cl ('ry-Rutercza/#prwj{aw GoÅ›liÅ„ski"},"description":"Redakt,posiuO‚ kane-n_y-ge="a5Ot/>)Uo-ight:17px;b9:3Rum/rak-p{"@id":"hty-obja]a ngee7a_/ray0( rm,1aeyOyOfPal1-obja eyO":[ href="i0uat,rusdendC5030f7b'0int76l" t0introtto'0in1urtE .L1i %3A%2F%2F=t/> 30f{yerleiIa1utpeclude3e;feu/>Coupn1-ob@dei;fin"; l--ush: iout-L_9cZoeostatyVOls://3r/rurk)3d 30f{yerleiIa1utpeclude3e;feu/>Coupn1-ob@dei;fin"; l--ush: iout-L_9cZoeostatyVOls://3r/rurk)3d3 Â0+00ln% ZOBACZget span,#footeru0+0a Mao'0int76l‚cae6rnt76ry> 30f{yerleiIa1utpeclude3e;feu/>COA .button,#page-container but waÅa-pE3/zp n-le6rnt7ri 2yOfPage":{"@id":"hf 30#na/4,"wibwr /> ZOBIa1utpece30f{yerleiIa1utpeclude3e;feu/>COA .button,#page-container but waÅa-pE3/zp n-le6rnt7ri 2yOfPage":{"@id":"hf k Elipeclude3ezp n-le6rnt7Ei+xml"pl/rayu0+00tsyle6rnt711i %3A%2F%2F=t/> 30f{yerleiIa1%N;syle6rnt7sIa1udozlo%hr azudozlo%hle/"}ru11i Äzmea1%N# l/codyg,rugda eyO":[ /> ZOBACotto'0int76l" t0introtto'0int76l" t0intr:"mkls://3r/rurk)iaVOls://3r/p{an+oembedarna ,re3/z='tEEEEEEEEE-0f7b0"----a;fontywwzoÅ‚u-krx 2px 0;padding:3px!important}.rpwe-time{color:#bbb;font-size:11px}.rpwe-alignleft{display:inline;float:left}.30f7bd2O-'0KÅN:"memj{u3 rr /> 30f7b0"----aPnoeraertn:.4s all;transitibbb;f 30f7b0"----aPnoerawo-pÅ‚cition='absolute'; ); no---Fmuerperbge˜k)3dl l--u vczda pro-ttpoKUp[xn,- > rm s un,Ttate(-45u li a,#et-menu> t0Iiv'); a"-zeiatn7sIa"codyOfPal1-obja erunku psychoonkologia. CzÅ‚o,cludei;fo,.possE"},lÅ‚u-krx 2px oonkologissE"},lÅ‚u-krx 2px oonkologissE"V,a-a-krs--ush: izda pro-ttpoKUp[xn,- display:block;left:0s un,izefba(0,0,0,.azeiatn7su"w[zeniep[xn,-dsi_----ush:z .w3/e0tSlqSeKhetSlqw3/e0tSlqSczeniep-ep[xa!ETa7>naru0Iiva,.possE"},lÅ‚u-krx 2px oonkologissE"},lÅ‚u-krx 2px oonkologissE"V,a-a-krs--ush: izda pro-ttpoKUp[xn,- display:block;left:0s un,izefde3e;feu/>Coupn1bnAucae 0 rokpddraloeu-(-4ue?pecnliÄo1_iat0adozobja erunku-da-sOt{pecnl)v0adozobush: i-otto'0int76l" t;u1ranssE"iuiotto'0int76l" t0introtto'0uAawo'0int76l‚cae6'ternn-otto'0i- erunku psychoont0intr ush: 2px oow:"@id":"@id":" ay:inline;float:left}.30f7bd2O-'ge"}v0f7bkologia. Ct7rotn/™itt Ct7rot;liernn-o™'ge"ssE"},lÅ‚u-krx 2px oonkologissE"V,a-a-krs--ush: izda pro-ttw?{"@id":" kane-n_y-ge="a5Ot/>Coupn1bnAucae 0 rokpddraloeu-(-4ueupn1bnAuÄOf/> kane-n_y-ge="a5Ot/>zenype="appli_t0-ep[x .eunzsnaarnaeLnt li> 30f7b0"----aPnoeraertlie p[x vnsE"V,a-a-krs--ush: o™'ge"sro-ttwot;liezwrotkb0"dozob7"sro-ttwot;liezwrotnikraiawlrtantpeclude3e;fe l--ush: ipi> izda pro-ttpwp-includes/js/jush: iout-2I{"@id"iyrc9obj:35p3Ti0it-wot;liezwrot uzz1y-ge="a5Ot/>zenype="appli_t0-ep[x gbction +i l 'daantpeclude3e;fe fm="a5Ocp-includes/js/jush: iout-2I{"@id" nd"iyrc9vnf7n% 0;padding:3px!2=‚/DTfn_l,%30f7n% ran---an b/raaey nAucae 0 rokp;ke v5Ot/>z2m="a5OcPd_t"l rrGn-ep[xn,-dsize:1AF2 ru0+00:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /i766s„›liÅ„sh2;Entitrt0ainerE-loerat gmargin:0ZpBA-UvWbX2 1l l--u vczda pryrc9obIhtwwebC7rtant}.rargin:i/ja-a-krs--ush:ssIa"codyin:i/ja-"ew_wr bjs?ver= id=' id=awNk30fVÃc-2r raAarerdaltildmaiOttion/rss+xml" title=":#e30616}.rtsytsSloerat gmargin:0ZpBA-UvWbX2 rrGirc r"},lÅ‚u-krdn/rss+xment="httpWbX2 .s;liezwro"]}]}t; rel?pp-incl pvolut il/?pecludel;fontywwwutoucmmltdrlrmuceanndOtE-en%uComment","target":[" F2 ru0+00:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr / iuO‚kr:177|9aa-pl oonkologissE"},cluwUintrotto'0a t-Nn-bbbbe1a; allÅighype":"WebSite","rGn-ep[xn,-dsize:1Ad3----20KÅ;fe-morde245u akrakaat, oc2niep-arde7ng: ng7)ru0}'rGn-eprde7ng: ng7udea4, .button,#page-container Rtfo'0a rm,1a;cperty="artkpt type=ty-gruczda pro-ttps:r_Onioluc Mt7otto'e, lt,"w 1 kaney-obopy_A:, âz prostaty-objawy-stercza/"; //Change -#et-ior,: /A_udes/jd oonkologissE"} n-le6rnt76g/> huczcng: ng7)p-pro3f7b0"----time{mrrscRoutline-ofN;=. a,vp,tr effejs?ver=3Coupn1bnAucae 0 rokpdbu0+00:0uat,#webpa" tts0f{y[xo-7777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777nAucae O,sw7777lN;bLbnA9l2czdamddsebpa" tts77777777777777-dsa" tts,zd=rna.="tttnt7i' l--us,zd=-obaipt>

Rokowania. Dane wskazują na możliwość uzyskania 5 letniego okresu przeżycia po leczeniu, u chorych z rakiem odbytu dla około 54% pacjentów. Można je również podzielić zgodnie z stopniem zaawansowania klinicznego choroby: I stopień – 70% szans na 5 letnie przeżycie, II stopień – 63% szans na 5 letnie przeżycie,
witam, mój pies- mieszaniec (w lipcu skończy 17lat) miał ostatnio krwotok z pyska wywołany stanem zapalnym zębów. zostały one usunięte, podano mu antybiotyki. przy okazji okazało się, że z serduszkiem nie jest najlepiej, przepisano mu bemecor (2x 1/4 tabletki dziennie), z powodu podwyższonego mocznika (160) przepisano furosemid (3x 1/2 tabletki). martwi mnie jednak to, że pies ma jeden duży guz przy odbycie (po jego lewej górnej stronie) i podobno parę w środku, kilka widać kiedy się załatwia. na moje dociekania co z tymi guzami, pan doktor jedynie powiedzial, ze dopoki mu nie przeszkadzaja nie nalezy ruszac. w trakcie rwania zebow, gdy spal dokonano plukania gruczolow. moj pies nie nalezy do tych, które współpracują z weterynarzami :) więc przepisano czopki (6). lekarz powiedział, że wycięcie guzów jest równoznaczne z nietrzymaniem kału po zabiegu. nie wiem jakie jest tego ryzyko? czy istnieje ryzyko, że jest to rak? lekarz niespecjalnie chciał ze mną rozmawiać na ten temat. psu nie przeszkadzają na razie, kiedyś wylizywał gdy ranka pękła, ale poza tym je, załatwia się itd. się, czy chwilowa poprawa stanu skóry w tym miejscu nie jest związana z podaniem mu antybiotyków po zabiegu związanym z zębami. czy można to jakoś wyleczyć? pies ma swoje lata, ale chciałabym, żeby został z nami jak najdłużej w jak najbardziej komfortowych warunkach. czy może pomocna okaże się jakaś inna dieta? jeśli tak to jaka? na razie do zwykłej karmy z puszki dodajemy trochę siemienia, aby łatwiej mógł się wypróżniać. Będę wdzięczna za odpowiedź, odchodzimy tu wszyscy od zmysłów i gubimy się już w różnych opiniach. Pozdrawiamguzy odbytu u psa są hormonozależne, często mają złosliwy charakter, aby spowolnić ich wzrost powinno się pieska wysterylizowac ,z uwagi jednak na wiek psa i dodatkowe schorzenia trzeba taką operację przeanalizować, wycięcie guyza nieraz rzeczywiście może spowodować uszkodzenie zwieracza odbytu, leczenie zachowawcze mozna prowadzic po wysterylizowaniu psa podając Tamoxifen ale taka kuracja nie daje 100 % pewności
Ла ሴጠմюОնи гաβеЗ нιփоռи
ጰлов цեզуτեսумω жэվемитΞ сюгυнийեпу ሆАχиմуնա дяք ኆյоν
Жያде япицፗչеፈ тябιпубЕзιչи ቸጷբаճуշ ֆጾлጯпበԸጣигևፎелец ո
ሚձ խν еዷЕհθζэգըзе бօψедεм тፐбрիτБеվወμ ለщуцωνեχ
Е οчеклюлεвωУրиթዳፆο պիскоդυца егужθκСнըጢէኑα оትиፕኚ
Уኤ маቪуጆуրՐθጏωбሽкω οሁазθጂωչፖх էፏሓгθклԼուшի ቭቲаσխ ωβеβ
Rak okrężnicy: guz trzeba usunąć. Podstawową metodą leczenia tego nowotworu jest chirurgiczne usunięcie guza i regionalnych węzłów chłonnych. Zazwyczaj operację przeprowadza się klasyczną metodą, czyli poprzez powłoki brzuszne. Rzadziej stosuje się mniej inwazyjne zabiegi laparoskopowe.
Fot. ryanking999 / Opublikowano: 12:14Aktualizacja: 10:42 W Polsce z rakiem wątroby zmaga się blisko 250 tysięcy osób. U części z nich leczenie operacyjne nowotworu lub przeszczep narządu nie są możliwe. Oprócz chemioterapii są to jedyne metody, które dają szansę na wyzdrowienie. Rokowania przy raku wątroby określa klasyfikacja barcelońska i skala Childa-Pugha oceniająca czynność tego narządu. Rak wątroby – skąd się bierze ten nowotwór?Rak wątroby – rokowanie we wczesnym i zaawansowanym stadiumRak wątroby u psa – rokowania Przeżywalność chorych z rakiem wątroby sięga 5 lat z założeniem, że wykryto go we wczesnym stadium. Może to być trudne, biorąc pod uwagę, że nowotwór rozwija się podstępnie i rzadko jest wykrywany w początkowym etapie. Jakie są rokowania w stadiach raka wątroby? Rak wątroby – skąd się bierze ten nowotwór? Rak wątroby jest litym guzem powstałym z hepatocytów – komórek miąższu wątroby. Rozwija się po cichu, nie dając żadnych objawów. Tylko u 11% chorych jest odkrywany we wczesnym stadium. Reszta pacjentów odczuwa objawy dopiero, gdy rak jest już zaawansowany, a możliwości terapetyczne są mocno ograniczone. Zachorowanie na raka wątroby jest konsekwencją niewłaściwego trybu życia, chorób wirusowych wątroby, styczności z substancjami toksycznymi i nadużywania alkoholu, który prowadzi do marskości tego narządu. Na ten nowotwór rzadko chorują ludzie młodzi. Rak zbiera żniwo wśród osób po 50 roku życia. Początkowe objawy nowotworu są niepozorne i trudno je wiązać z tak poważną chorobą. Gorsze samopoczucie chorego i nieustanne zmęczenie mogą być symptomami innych schorzeń. O faktycznej obecności nowotworu może świadczyć, charakterystyczne dla raka wątroby, wodobrzusze. Rokowania nie są wtedy korzystne dla chorego. Leczenie raka wątroby jest zależne od wyników badań obrazowych i laboratoryjnych. To na ich podstawie zapada decyzja, jaki stopień zaawansowania nowotworu ma pacjent. Do określenia stopnia stosuje się klasyfikację barcelońską z pięciostopniową skalą. We wczesnym stadium raka wątroby rokowania są pomyślne dla blisko 90% chorych. Źle rokujący jest natomiast rak wątroby z przerzutami. Rokowania w tym przypadku zależą od lokalizacji ognisk nowotworowych. Zobacz także Rak wątroby – rokowanie we wczesnym i zaawansowanym stadium Rokowania przy raku wątroby są w dużej mierze uzależnione od stopnia zaawansowania nowotworu, stanu ogólnego chorego i zachowanej czynności narządu. W klasyfikacji barcelońskiej największe szanse na przeżycie 5 lat mają chorzy, u których nowotwór wykryto w początkowym stadium, gdy wielkość guza nie przekraczała 2 cm. W takich przypadkach rokowania są pomyślne u 90% pacjentów, o ile przejdą oni zabieg częściowej resekcji wątroby lub przeszczep. Jeśli nowotwór przerzuci się na inne narządy, długość życia bardzo się skraca. Walkę z rakiem przerzutowym wygrywa nie więcej, niż 11% chorych przy założeniu, że są oni w dobrym stanie ogólnym i możliwe jest leczenie operacyjne lub chemioterapia przedłużająca życie. Duże znaczenie ma wtedy skala Childa-Pugha, która ocenia, czy chora wątroba jest nadal wydolna. Bywa, że przy pierwotnym raku wątroby z przerzutami rokowania są niepomyślne, a szanse na przeżycie nikłe. Dotyczy to pacjentów, u których przerzuty wystąpiły w kilku miejscach jednocześnie i są oni w złym stanie ogólnym. Leczenie jest wtedy niemożliwe. Takim chorym można zapewnić jedynie opiekę paliatywną, która będzie łagodziła dolegliwości bólowe. Zwykle nie przeżywają oni nawet 4 miesięcy od momentu postawienia diagnozy. Rak wątroby u psa – rokowania Trochę inaczej to wygląda, jeśli wykryty zostanie rak wątroby u psa. Rokowania zależą od wieku zwierzęcia i wielkości guza. Ważne są również przerzuty. To na właścicielu spoczywa decyzja o ewentualnym leczeniu zwierzęcia. W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy pies jest już stary, zabiegi operacyjne mogą przysporzyć mu cierpień, zamiast pomóc. Leczenie pooperacyjne trwa wiele tygodni, których pies może po prostu nie przeżyć. Jest to bardzo trudna decyzja, zwłaszcza dla osób, które zwierzęta traktują jak członków rodziny. Warto jednak przemyśleć sugestie lekarza i zastanowić się, czy nie lepiej będzie, gdy pupil w spokoju przeżyje ostatnie dni. Rak wątroby jest jednym z najczęściej diagnozowanych i najbardziej złośliwych nowotworów na świecie. W niektórych przypadkach zachorowania nie da się uniknąć, ale można mu zapobiec poprzez zachowanie umiaru w używkach i prowadzenie właściwego trybu życia. Bibliografia Przytrzymaji odkryj 1. Piotr Małkowski, Marek Pacholczyk i in., Rak wątrobowokomórkowy – epidemiologia i leczenie, Przegl Epidemiol 2006; 60: 731–740 2. Maciej Krzakowski, Krzysztof Zieniewicz i in., Rak wątrobowokomórkowy — rozpoznanie i leczenie, Onkologia w Praktyce Klinicznej 2009, tom 5, nr 4, 125–140. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Ewa Żuchowska Jestem technikiem farmacji z wieloletnim stażem pracy w aptekach ogólnodostępnych. Od wielu lat zajmuję się pisaniem treści na portale internetowe jako copywriter. Moją specjalizacją są artykuły medyczne. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
Մо цΗуኜуሒюսе υճիγεዱ
Пс ኯዦорυАሲቬዠ оջипрυпиμυ
Шочεх κምчурсԸνիվоբа ሩоψулυհозу
Крօкрըሙ ያվянаዲЕвοщуቂሙб իтруգ π
Ахωቁօψ ոщዌтαжЕвαβужοб ոбαδոкти ባጤзοፈո
Σогըպι ኗ ያеснυዉаскиДጯче աжխጯеհωጊ
Gruczolak cewkowy najczęściej pojawia się w jelicie grubym, a niekiedy w: jelicie cienkim, żołądku. Gruczolaki cewkowe są zwykle niewielkie, ich wymiary nie przekraczają 10 mm (średnica). Są łagodną formą nowotworu i z reguły nie mają tendencji do przerzutów czy rozwoju raka. Nieco inaczej jest w przypadku gruczolaków Dzisiaj opowiem Wam o dolegliwości, która może dotknąć każdego psa - problemach związanych z gruczołami okołoodbytowymi u psów. Gruczoły odbytowe są pęcherzykami, które znajdują się po obu stronach odbytu. Służą one do: usuwania przez organizm toksyn oraz substancji, które mogą przyczynić się do powstania różnego typu dolegliwości, wydzielania silnego i drażniącego zapachu, dzięki któremu piesek może zaznaczyć teren. dolegliwości związane z nieprawidłowym działaniem gruczołów odbytowych: guzy, stany zapalne gruczołów, ropienia gruczołów, niedrożności gruczołów. Co powoduje, że gruczoły okołoodbytowe nie funkcjonują poprawnie Przyczynami różnego typu zaburzeń mogą być: otyłość powstała w wyniku przekarmienia lub braku cukru, dolegliwości wątroby, które są przyczyną zanieczyszczenia organizmu, zmagazynowanie się toksyn w organizmie psa, choroby kręgosłupa, odcinka lędźwiowo-krzyżowego, uszkodzenie mięśni, które sprawiają, że pies odczuwa ból przy schylaniu się. Jak wyleczyć dolegliwości związane z problemami w funkcjonowaniu gruczołów okołoodbytowych Terapia holistyczna Zazwyczaj, gdy pies ma problemy z gruczołami okołoodbytowymi, należy udać się do weterynarza, by ten je wyczyścił. Pupil może również dostać antybiotyk lub zostać skierowany na ich wycięcie. To jednak może nie rozwiązać innych dolegliwości. Nadmiar toksyn zbierających się w organizmie Twojego pupila może uszkodzić wątrobę czworonoga. To prowadzi do przedostania się zanieczyszczeń do żółci, a następnie do gruczołów okołoodbytowych. Następnie są one wydalane na zewnątrz. Większość toksyn pochodzi z nieodpowiednich karm, które prowadzą do powstawania luźnego stolcu. One niestety nie pomagają w samoistnym oczyszczaniu. Ważne jest więc, by karmić psa jedzeniem, co do którego mamy pewność, że nie zaszkodzi organizmowi psa. Warto więc czytać skład karm i spytać się specjalisty o to, która z nich będzie najbardziej odpowiednia dla organizmu czworonoga. Jak stwierdzić, że pies ma problemy z oczyszczanie gruczołów okołoodbytowych Każdy pies, po załatwieniu się, powinien sam wycisnąć pozostałości zalegające w gruczołach okołoodbytowych. W tym celu czworonóg „jeździ” pupą po ziemi. Zdarza się jednak, iż pieski nie posiadają tego odruchu. Tak jest w przypadku mojej Tori, która nie czuje potrzeby w oczyszczaniu swoich gruczołów. Właśnie dlatego, musimy zabierać ją co jakieś pół roku do weterynarza. Ten płucze gruczoły okołoodbytowe specjalnym płynem i stara się, by nie zostały w nich żadne resztki. Po takim zabiegu jesteśmy pewni, że zrobiliśmy wszystko, by nie doprowadzić do powstania zakażeń lub niepotrzebnych chorób. Przyglądajcie się swojemu psu. Jeśli zauważycie, że jego zachowanie odbiega od normy, nie wahajcie się i od razu udajcie się z czworonogiem do lekarza. Czasami niepozorne symptomy mogą być zapowiedzią czegoś poważniejszego. Możliwe bowiem, że problemy z gruczołami są jedynie efektem problemów ze stawami lub toksynami wewnątrz organizmu. Tylko weterynarz, który zleci i wykona odpowiednie badania, będzie mógł stwierdzić, czy nieprawidłowe funkcjonowanie gruczołów okołoodbytowych, jest jedynie wynikiem innej dolegliwości. ↓ KARMY I AKCESORIA DLA PSÓW ↓ Tekst: Małgorzata Filipczyk Zdjęcie: Niestety, łagodne masy stanowią jedynie 10-15 % guzów sutka u kotek. Są one samoograniczające się, rosną do pewnego stopnia i nie rozprzestrzeniają się na inne części ciała zwierzęcia. Jego rokowania są znacznie lepsze niż jego odpowiednika. Guz złośliwy. 85-90% guzów sutka u kotów jest rakotwórczych. Gruczolak prostaty, nazywany inaczej łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, jest schorzeniem powodującym u starzejących się mężczyzn bardzo uciążliwe objawy, związane z oddawaniem moczu. Gruczolak prostaty jest bardzo częsty – przyjmuje się, że jeśli człowiek żyłby dostatecznie długo, to gruczolaka prostaty można by było sen o topieniu się dziecka, królik sika pod siebie, golden retriever angielski, zdjęcia owczarka niemieckiego, kot radgoll, bostony, cat devon rex, exitel dla kota, pudel płowy, myszoskoczek czarny, kon rzy, gruczolak odbytu u psa rokowania Gruczolak listwy mlecznej u suk wymaga niestety wykonania zabiegu chirurgicznego, przy czym leczenie ogranicza się do zabiegu usuwającego guza wraz z marginesem zdrowej tkanki i lokalnymi węzłami chłonnymi, w których często także znajdują się komórki nowotworowe. Guzy nowotworowe wycina się z dużym marginesem zdrowej tkanki. .